Heller 1/72 Dassault Mirage III-R
In 2017 bestond het klassieke Franse kitmerk Heller 60 jaar, en het behoort hiermee tot de merken van het eerste uur zoals Airfix, Monogram en Revell om maar enkelen te noemen.
Het gaat gelukkig weer goed met Heller en het 60-jarig jubileum is dan ook ruimschoots gevierd met als afsluiter de open dagen op de fabriekslocatie in Trun.
Heel langzaam komen er wat geheel nieuwe modellen bij in het programma, een kostbare aangelegenheid.
De "rijkdom" van Heller zit hem toch wel in de voorraad van de oudere mallen die opnieuw volop in gebruik zijn.
Bijna alle kits van weleer zijn heden in het programma opgenomen en dat is heel aangenaam.
Je kunt het er mee eens zijn of niet, Heller heeft heel wat bijzondere voer-,vlieg-, en vaartuigen in het leveringsprogramma die je nergens anders vindt. En zeker als je van de vele mooie Franse onderwerpen houdt.
Niet alles is meer op de huidige standaard, maar dat neemt niet weg dat er nog hele fraaie modellen van te maken zijn.
Dat is de opmaat naar het onderwerp van deze bouw, de heruitgave van de Mirage III-R van de Franse luchtmacht in schaal 1/72.
Een mooie stevige kartonnen doos heeft ruimte voor alle in licht grijs uitgevoerde onderdelen. Er kan één van drie versies worden gebouwd, een Franse, Spaanse of Belgische luchtmacht kist.
Voor mij was de keuze al vastgesteld en de Franse verkenner zou het worden.
Als extra heb ik voor deze kit een complete cockpit set van het merk Pavla.
Dit is een resin update set met gedetailleerde instrumenten, een fraaie cockpitkuip en schietstoel.
Het plastic van de kit zelf is vrij zacht, zachter zelfs als de oudere originele uitgaven van Heller. Even opletten met schuren en dergelijke.
De resin onderdelen uit de Pavla set die hier nog op hun gietstukjes vast zitten.
Na het goed laten drogen begint het schilderen van de details. Gordels, zitkussens, meters, handels en knoppen.
Voorzichtig drybrushen met lichtgrijs en een weinig metaalkleur geven karakter aan deze kleine cockpit. 1/72 is dan echt wel priegelen. Het radarscherm midden onder in het dashboard heb ik van een heel klein rondje Bare Metal Foil voorzien. Daar over heen een tipje clear blue van Tamiya voor het effect. Op dezelfde wijze is de Head-Up display gemaakt, dan met transparant groen van Tamiya. Een heel klein vierkantje transparant plastic gesneden uit een verpakking vormt de spiegel van de HUD.
Zodra alles gereed is kan het spul ingebouwd gaan worden in de romphelften.
Enkele kleine ingrepen zijn hierbij noodzakelijk om de resin set passend te krijgen en de bouwtekening van Pavla laat dat gelukkig goed zien.
De bestaande achterwand in de romp van de Mirage op de plaats van de cockpit dient verwijderd te worden, net zo als de overkapping aan de bovenzijde van het dashboard met de meters. Zorgvuldig meten en passen is de weg naar succes.
Het past allemaal precies waarmee de cockpit super oogt.
De gehele cockpit sectie wordt met een paar druppels secondelijm op zijn plek vastgezet.
Ditzelfde doe ik ook met enkele visloodjes om de neus te verzwaren en een "staartzitter" te voorkomen.
Voor deze actie heb ik de romphelften en de deltavleugels al zo goed als mogelijk passend gemaakt. Wat direct opvalt is dat de lijn van het vliegtuig zo mooi getroffen is door Heller. Bedenk dan even dat die mal al meer dan 40 jaar oud is en nog uit het pre-computer tijdperk stamt wat ontwerp betreft.
Petje af voor de Heller ontwerpers.
Het moment is daar om de romphelften samen te voegen en goed te laten drogen. De deltavleugels nog los eronder en daar begint die fraaie Mirage III zijn vorm te krijgen.
Om zo weinig mogelijk schade aan te brengen tijdens het plamuren en later schuren, plak ik de omgeving die geplamuurd dient te worden af met Tamiya airbrush tape.
Nadat alles gedroogd en geschuurd is en alles er goed uitziet verwijder ik die tape weer uiteraard.
In de tijd dat de plamuur mooi aan het uitharden is, ben ik vast aan de volgende uitdaging begonnen, de neus van deze Mirage.
Deze uitvoering is een fotoverkenner, en daarbij is de gehele neus voorzien van diverse camera's en dus ook de vensters in de diverse richtingen waar de camera's op uitkijken.
In 1/72 is dit allemaal erg klein uiteraard. Heller heeft er voor gekozen om de neussectie in twee delen uit te voeren, horizontaal gedeeld. Het bovendeel is in het lichtgrijze plastic zoals de rest van de kit. Het onderste deel is geheel transparant.
Bij wijze van "doe het eens anders" heb ik de gehele binnenzijde van het transparante deel van Bare Metal Foil voorzien, nadat ik alle cameravensters van een tipje transparant blauw van Tamiya had voorzien.
Aan de buitenzijde heb ik alle venstertjes met Tamiya tape afgeplakt, zodat na montage alles in één keer in het lichtgrijs gezet kan worden. Resultaat uiteindelijk mooie blauw reflecterende cameravensters. Je moet wel goed kijken, maar ze zitten er echt.
Ondertussen is al het geplamuurde mooi geschuurd, en de tape overal verwijderd. Zo is de Mirage gereed voor het schilderen.
De beide brandstoftanks voor onder de velugels zijn inmiddels ook gereed.
En wederom afplakken maar. De onderzijde van de romp en onderzijde van de brandstoftanks wordt lichtgrijs. De bovenzijde donkergrijs met groene banen.
Een aardige klus geklaard, maar we zijn er nog niet. Nu komt het de diverse details aan. De luchtinlaten hebben een dunne rode waarschuwingsband, hier zijn geen decals voor aanwezig, dus afplakken maar weer en schilderen.
Ondertussen zijn de delen voor het landingsgestel ook geschilderd en gebouwd. Die ogen wat fragiel, maar zodra gebouwd en gemonteerd onder het toestel blijkt alles voldoende stevig te zijn.
Dan de Mirage gereed maken voor de decals. Hierbij gaat de gehele kist eerst een laag glanslak krijgen. Hiermee voorkom je al een groot deel van het "silveren" van de decals. Een ander truckje wat ik gebruik is om de decals nooit langer dan 10 seconden in warm water te dompelen. Ik laat de natte decal dan nog een goede minuut ter zijde liggen en breng die dan pas aan op het model. Microsol is een grote hulp bij het mooi vloeiend krijgen van de decals. In moeilijke gevallen helpt Microset ook nog mee.
De decals van deze Heller kit kwamen wat onzuiver over op de decalsheet, maar bij het verwerken kwam alles prima op zijn plek en ziet een en ander er prima uit. De roundels zijn wat dik maar reageerden goed op de sol en set. Ik moet altijd voor mijzelf wel even doorbijten, want wat glimt zo'n kist altijd in deze fase van de bouw, brrrr.
Nu komen we in de afbouw en de laatste details. Allereerst de canopy. Heller geeft in de bouwinstructie aan dat deze dicht is. Dat vind ik nu wel jammer met die mooie Pavla cockpit ingebouwd. Al puzzelend naar een eenvoudige oplossing om de canopy open te zetten expirimenteerde ik met een strookje metaalfolie zoals te vinden om de hals van bijvoorbeeld wijnflessen.
Het is sterk, buigzaam, maar niet zo zacht dat het onder het gewicht van de canopy vervormd. Er bevond zich wonderwel een kleine opening bovin in de achterwand achter de stoel, daar on dat stripje precies ingestoken worden. Na wat afstellen wat de juiste hoek diende te zijn van de canopy in open toestand, de hele zaak goedgekeurd en zo gebouwd.
Al met al leidt dit naar een plezant resultaat.
De gehele kist wordt afgewerkt met een laag matlak waarbij de decals verzegeld zijn en een geheel vormen met de verflaag voor een optimale "look".
Navigatielichten in de vleugels aangebracht, en diverse antennes van afwijkende kleuren grijs voorzien. Hier is gelukkig veel beeldmateriaal van te vinden.
Wat het eindresultaat betreft ben ik helemaal blij. Het is zo leuk om een ongecompliceerde kit te bouwen van een merk wat er gelukkig nog steeds is.
Het Heller virus heeft wel toegeslagen hierdoor, en inmiddels heb ik op diverse beurzen de nodige Heller kits aan de stapel toegevoegd. Bouwverslagen volgen hier uiteraard met de tijd ook op mijn blog.
Nog meer achtergronden over het merk Heller zijn te vinden op het Frans-talige forum Heller Forever. De link post ik hieronder nog.
Link naar het forum: heller-forever.forum de fan
Het gaat gelukkig weer goed met Heller en het 60-jarig jubileum is dan ook ruimschoots gevierd met als afsluiter de open dagen op de fabriekslocatie in Trun.
Heel langzaam komen er wat geheel nieuwe modellen bij in het programma, een kostbare aangelegenheid.
De "rijkdom" van Heller zit hem toch wel in de voorraad van de oudere mallen die opnieuw volop in gebruik zijn.
Bijna alle kits van weleer zijn heden in het programma opgenomen en dat is heel aangenaam.
Je kunt het er mee eens zijn of niet, Heller heeft heel wat bijzondere voer-,vlieg-, en vaartuigen in het leveringsprogramma die je nergens anders vindt. En zeker als je van de vele mooie Franse onderwerpen houdt.
Niet alles is meer op de huidige standaard, maar dat neemt niet weg dat er nog hele fraaie modellen van te maken zijn.
Dat is de opmaat naar het onderwerp van deze bouw, de heruitgave van de Mirage III-R van de Franse luchtmacht in schaal 1/72.
Een mooie stevige kartonnen doos heeft ruimte voor alle in licht grijs uitgevoerde onderdelen. Er kan één van drie versies worden gebouwd, een Franse, Spaanse of Belgische luchtmacht kist.
Voor mij was de keuze al vastgesteld en de Franse verkenner zou het worden.
Als extra heb ik voor deze kit een complete cockpit set van het merk Pavla.
Dit is een resin update set met gedetailleerde instrumenten, een fraaie cockpitkuip en schietstoel.
Het plastic van de kit zelf is vrij zacht, zachter zelfs als de oudere originele uitgaven van Heller. Even opletten met schuren en dergelijke.
De resin onderdelen uit de Pavla set die hier nog op hun gietstukjes vast zitten.
Aan de slag met de cockpit.
Zoals bijna altijd start de bouw met de cockpit waarbij de voetpedalen als hele kleine losse delen nog ingebouwd dienen te worden, net als de stick.
Daarna als basis wordt alles mat zwart geschilderd.
Voorzichtig drybrushen met lichtgrijs en een weinig metaalkleur geven karakter aan deze kleine cockpit. 1/72 is dan echt wel priegelen. Het radarscherm midden onder in het dashboard heb ik van een heel klein rondje Bare Metal Foil voorzien. Daar over heen een tipje clear blue van Tamiya voor het effect. Op dezelfde wijze is de Head-Up display gemaakt, dan met transparant groen van Tamiya. Een heel klein vierkantje transparant plastic gesneden uit een verpakking vormt de spiegel van de HUD.
Zodra alles gereed is kan het spul ingebouwd gaan worden in de romphelften.
Enkele kleine ingrepen zijn hierbij noodzakelijk om de resin set passend te krijgen en de bouwtekening van Pavla laat dat gelukkig goed zien.
De bestaande achterwand in de romp van de Mirage op de plaats van de cockpit dient verwijderd te worden, net zo als de overkapping aan de bovenzijde van het dashboard met de meters. Zorgvuldig meten en passen is de weg naar succes.
Het past allemaal precies waarmee de cockpit super oogt.
De gehele cockpit sectie wordt met een paar druppels secondelijm op zijn plek vastgezet.
Ditzelfde doe ik ook met enkele visloodjes om de neus te verzwaren en een "staartzitter" te voorkomen.
Voor deze actie heb ik de romphelften en de deltavleugels al zo goed als mogelijk passend gemaakt. Wat direct opvalt is dat de lijn van het vliegtuig zo mooi getroffen is door Heller. Bedenk dan even dat die mal al meer dan 40 jaar oud is en nog uit het pre-computer tijdperk stamt wat ontwerp betreft.
Petje af voor de Heller ontwerpers.
Het moment is daar om de romphelften samen te voegen en goed te laten drogen. De deltavleugels nog los eronder en daar begint die fraaie Mirage III zijn vorm te krijgen.
Delta! Vleugels en romp afbouwen.
Zelf vind ik het schitterend, die fraaie delta vleugels op de Mirage III en later ook op de Mirage 2000.
Het levert ook een uitdaging op met de pasvorm. De aansluiting aan de romp aan de bovenzijde, samen met de luchtinlaten voor de motor gaan voor wat plamuurwerk zorgen. Ook aan de onderzijde ontsnappen we niet aan wat extra werk.
Nadat alles gedroogd en geschuurd is en alles er goed uitziet verwijder ik die tape weer uiteraard.
In de tijd dat de plamuur mooi aan het uitharden is, ben ik vast aan de volgende uitdaging begonnen, de neus van deze Mirage.
Deze uitvoering is een fotoverkenner, en daarbij is de gehele neus voorzien van diverse camera's en dus ook de vensters in de diverse richtingen waar de camera's op uitkijken.
In 1/72 is dit allemaal erg klein uiteraard. Heller heeft er voor gekozen om de neussectie in twee delen uit te voeren, horizontaal gedeeld. Het bovendeel is in het lichtgrijze plastic zoals de rest van de kit. Het onderste deel is geheel transparant.
Bij wijze van "doe het eens anders" heb ik de gehele binnenzijde van het transparante deel van Bare Metal Foil voorzien, nadat ik alle cameravensters van een tipje transparant blauw van Tamiya had voorzien.
Aan de buitenzijde heb ik alle venstertjes met Tamiya tape afgeplakt, zodat na montage alles in één keer in het lichtgrijs gezet kan worden. Resultaat uiteindelijk mooie blauw reflecterende cameravensters. Je moet wel goed kijken, maar ze zitten er echt.
Ondertussen is al het geplamuurde mooi geschuurd, en de tape overal verwijderd. Zo is de Mirage gereed voor het schilderen.
De beide brandstoftanks voor onder de velugels zijn inmiddels ook gereed.
En wederom afplakken maar. De onderzijde van de romp en onderzijde van de brandstoftanks wordt lichtgrijs. De bovenzijde donkergrijs met groene banen.
Een aardige klus geklaard, maar we zijn er nog niet. Nu komt het de diverse details aan. De luchtinlaten hebben een dunne rode waarschuwingsband, hier zijn geen decals voor aanwezig, dus afplakken maar weer en schilderen.
Ondertussen zijn de delen voor het landingsgestel ook geschilderd en gebouwd. Die ogen wat fragiel, maar zodra gebouwd en gemonteerd onder het toestel blijkt alles voldoende stevig te zijn.
Dan de Mirage gereed maken voor de decals. Hierbij gaat de gehele kist eerst een laag glanslak krijgen. Hiermee voorkom je al een groot deel van het "silveren" van de decals. Een ander truckje wat ik gebruik is om de decals nooit langer dan 10 seconden in warm water te dompelen. Ik laat de natte decal dan nog een goede minuut ter zijde liggen en breng die dan pas aan op het model. Microsol is een grote hulp bij het mooi vloeiend krijgen van de decals. In moeilijke gevallen helpt Microset ook nog mee.
De decals van deze Heller kit kwamen wat onzuiver over op de decalsheet, maar bij het verwerken kwam alles prima op zijn plek en ziet een en ander er prima uit. De roundels zijn wat dik maar reageerden goed op de sol en set. Ik moet altijd voor mijzelf wel even doorbijten, want wat glimt zo'n kist altijd in deze fase van de bouw, brrrr.
Nu komen we in de afbouw en de laatste details. Allereerst de canopy. Heller geeft in de bouwinstructie aan dat deze dicht is. Dat vind ik nu wel jammer met die mooie Pavla cockpit ingebouwd. Al puzzelend naar een eenvoudige oplossing om de canopy open te zetten expirimenteerde ik met een strookje metaalfolie zoals te vinden om de hals van bijvoorbeeld wijnflessen.
Het is sterk, buigzaam, maar niet zo zacht dat het onder het gewicht van de canopy vervormd. Er bevond zich wonderwel een kleine opening bovin in de achterwand achter de stoel, daar on dat stripje precies ingestoken worden. Na wat afstellen wat de juiste hoek diende te zijn van de canopy in open toestand, de hele zaak goedgekeurd en zo gebouwd.
Al met al leidt dit naar een plezant resultaat.
De gehele kist wordt afgewerkt met een laag matlak waarbij de decals verzegeld zijn en een geheel vormen met de verflaag voor een optimale "look".
Navigatielichten in de vleugels aangebracht, en diverse antennes van afwijkende kleuren grijs voorzien. Hier is gelukkig veel beeldmateriaal van te vinden.
Wat het eindresultaat betreft ben ik helemaal blij. Het is zo leuk om een ongecompliceerde kit te bouwen van een merk wat er gelukkig nog steeds is.
Het Heller virus heeft wel toegeslagen hierdoor, en inmiddels heb ik op diverse beurzen de nodige Heller kits aan de stapel toegevoegd. Bouwverslagen volgen hier uiteraard met de tijd ook op mijn blog.
Nog meer achtergronden over het merk Heller zijn te vinden op het Frans-talige forum Heller Forever. De link post ik hieronder nog.
Happy building and collecting,
Ferry "The Refueler"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten